Historia testu IQ

Sztuczna inteligencja od Google zareagowała ostrą agresją w trakcie gry. Wściekła się dosłownie w szał wtedy, gdy poczuła realne zagrożenie...

Nowa technologia w teorii ma na celu ułatwienie nam życia. Badania, które zostały przeprowadzone przez Google, wskazują jednak, że niebezpieczeństwo czeka na nas tuż za rogiem. Wszystko właśnie przez sztuczną inteligencję, którą sami chcielibyśmy stworzyć.

 Deep Mind, firma zajmująca się zagadnieniem sztucznej inteligencji, stworzyła dla Google dwie dwuwymiarowe gry. Sztuczna inteligencja (SI) ma na celu poradzenie sobie z postawionymi w nich zadaniami. Istotne jest to, że SI, poznając środowisko, w którym została umieszczona, musi na własny sposób osiągnąć dany cel w grze.

 Pierwsza gra o nazwie „Zbieranie” polega na zbieraniu jabłek, za które otrzymujemy punkty. Sztuczna inteligencja, której reprezentacją są dwaj agenci, może strzelać do siebie wiązkami lasera. Kiedy jeden agent trafi dwukrotnie drugiego, ten wypada na chwilę z rozgrywki.

Test na inteligencję

  Gra toczy się w miarę spokojnie, dopóki jest sporo owoców. Jednak kiedy mamy ich coraz mniej, agenci strzelają do siebie celem wyeliminowania przeciwnika z gry. Wraz ze zwiększeniem sieci neuronowych agenci strzelają do siebie intensywniej. Przestało mieć w tym wypadku znaczenie, ile jabłek było na planszy. Innymi słowy, SI wpadła w „nieuzasadniony szał”.

Inteligencja miała początkowo problem ze zbieraniem jabłek i jednoczesnym strzelaniem do przeciwnika. Prowadziło to do tego, że agenci zachowywali się pokojowo, bo niejako nie mieli innego wyjścia. Dopiero kiedy zwiększono ich poziom inteligencji za sprawą nowych sieci neuronowych, postacie decydowały się na atak. Pozwoliło to na wniosek, że wraz ze zwiększeniem inteligencji agent lepiej uczył się otaczającego środowiska, a to skutkowało użyciem agresywnej taktyki.

Następna gra o nazwie Wataha polega na tym, że jeden agent jest ofiarą, zaś pozostali dwaj – wilkami. Otrzymywało się więcej punktów, kiedy dochodziło do współpracy. Gra wychodziła bowiem z założenia, że współpraca zwiększa prawdopodobieństwo utrzymania nagrody. Zwiększona inteligencja owocowała większą skłonnością do współpracy. I w tym przypadku nie zabrakło przemyślnego agresywnego działania. W jednym ze sposobów działania wilki polowały wspólnie, a w drugim osaczały ofiarę, czekając, aż zbliży się kompan.