Mierzenie inteligencji
Prawie wszystkie omówione wyżej teorie wykorzystują złożone zadania do oceny inteligencji zarówno dzieci, jak i dorosłych. Z biegiem czasu teoretycy wybierają konkretne zadania do analizy ludzkiej inteligencji, z których niektóre zostały wyraźnie omówione tutaj - np. Rozpoznawanie analogii, klasyfikacja podobnych terminów, ekstrapolacja szeregów liczbowych, wykonywanie wnioskowania przechodniego i tym podobne. Chociaż dotychczas omawiane rodzaje złożonych zadań należą do jednej tradycji pomiaru inteligencji, dziedzina ma dwie główne tradycje. Tradycją, która została poruszona w sposób najbardziej widoczny i najbardziej wpływowy, jest francuski psycholog
Alfred Binet (1857-1911).
Wcześniejszą tradycją, która wciąż wykazuje pewien wpływ na pole, jest angielski naukowiec Sir Francis Galton. W oparciu o pomysły wysunięte przez jego wujka Karola Darwina w "O powstawaniu gatunków" (1859), Galton uważał, że ludzkie zdolności mogą być zrozumiane poprzez naukowe badania. Od 1884 do 1890 roku Galton prowadził w Londynie laboratorium, w którym goście mogli mierzyć się na różnych zadaniach psychofizycznych, takich jak rozróżnianie wagi i wrażliwość na muzyczne dźwięki. Galton uważał, że zdolności psychofizyczne były podstawą inteligencji, a zatem te testy były miarami inteligencji. Najwcześniejsze testy na inteligencję formalną wymagały od osoby wykonania tak prostych zadań, jak ustalenie, który z dwóch ciężarów był cięższy lub pokazał, jak mocno można uścisnąć dłoń.
Galtoniańska tradycja została zabrana do Stanów Zjednoczonych przez amerykańskiego psychologa
Jamesa McKeena Cattella. Później jeden ze studentów Cattella, amerykański antropolog
Clark Wissler, zebrał dane pokazujące, że wyniki na typach zadań w Galtonie nie były dobrymi predyktorami ocen na studiach, a nawet ocen z innych zadań. Mimo to Catell kontynuował rozwijanie swojego podejścia do badań nad gametami w badaniach psychometrycznych, a wraz z
Edwardem Thorndike pomógł stworzyć ośrodek badań i pomiarów psychicznych.
"Testy mierzące IQ (II,
iloraz inteligencji) muszą być regularnie
poprawiane i udoskonalane (wzorcowane), ponieważ wykonanie różnych zadań
zmienia się ze zmianami kulturowymi, np. zmianie ulega znajomość
różnych słów, faktów czy osiągnięć naukowych. W państwach cywilizacji zachodniej stwierdzono wzrost ilorazu inteligencji populacji od początku XX wieku (
efekt Flynna)." - Wikipedia
Komentarze
Prześlij komentarz